Avatar - Legenda Aanga

Mortred

Mniej więcej domyślił się, co zaszło. W końcu widział jeszcze, że czarnowłosa przymierza się do walki z Shiro. Miał mieszane uczucia. Ale czemu nie wierzyć Sam? Byli dość długi czas przyjaciółmi... Gdyby nie było wyjaśnień, a widziałby zdradę, byłby na nią wściekły. Ale wyjaśnienia były i jej wierzył. Taki już był... Bardzo ufał swoim przyjaciołom. Skinął głową na to, co powiedziała.
- Ano ciekawy plan... - powiedział. Wspomniał na swoją porażkę w walce ze Styx'em. Jesteś jeszcze za słaby... Niech to...

Sam
Jej wyraz twarzy przedstawiał obojętność, zmieszaną nieco z wyrzutami sumienia. "Na razie" - nie cieszyły bynajmniej ją takie słowa. Nadal była postrzegana jak jakiś cholerny zdrajca. Ale ona nie zdradziła ich...
Zdradziłam kogoś znacznie ważniejszego... Przynajmniej dla mnie. - pomyślała. Tak, nie poprawiało jej się samopoczucie. Toshiro mógł ją nawet znienawidzić. Ale na niego nie była wściekła. A jeśli już, to niewiele. Była wściekła na siebie. Podążyła za Shinju. Jakoś jej nie kręciło chodzenie po statkach, a choroby morskiej nie miała. Jakby to nazwać - choroba "powietrzna" lub wysokościowa. To prędzej. Nie znosiła wysokości.

Sam
Spojrzała na Mortreda. Wyglądał jak wielki, rozgnieciony pomidor. No może przesadziła z tym porównaniem, ale nawet podobnie.
- Mam was zostawić samych? - spytała Sam. Wolała się upewnić. Cóż, mogłoby dojść do pewnych "scen", których mogłaby nie chcieć oglądać. Primo - miała jakiś dziwny uraz do wszelkich czułości od tego incydentu w Ba Sing Se. Mówiąc o incydencie miała na myśli jej walkę z Toshiro. Secundo - jej obecność mogłaby jedynie krępować zakochaną parkę. I tertio - nie mogłaby uniknąć zgryźliwych komentarzy. Nie zależało jej na pływaniu w morzu, ponieważ za owe komentarze mogła by wylecieć za burtę.

Sam
Skinęła głową i ruszyła w miejsce, o którym Shinju jej powiedziała. Kiedy zobaczyła starca mieszającego w garnku jakąś ciecz, która przypominała zupę, uśmiechnęła się.
- Dzień dobry... - pierwszy raz siliła się na grzeczność. Nie była jednak na swoim terenie, więc tutaj każdy opór i zgryźliwość mógł spotkać się z karą. - Ja tylko spirytus wezmę. Potrzebny... Do ran odkażenia. - wyjaśniła, a starzec pokiwał głową. Kiedy nie patrzył, wzięła jedną 'nadprogramową' butelkę spirytusu.
- To dzisiaj będziemy pić. - powiedziała z uśmiechem na twarzy i powróciła do kajuty Shinju. Podała jej butelkę ze spirytusem, a sama zabrała się za drugą. Odkręciła ją i wypiła gdzieś tak z połowę butelki. Była średnich rozmiarów. Poza tym, Sam wolała nie ryzykować, że spirytus będzie potrzebny w większych ilościach, a ona zostanie oskarżona o bycie pijakiem i wypicie całego napoju bogów.
- Przepyszne! - dziewczyna oblizała usta.

Shinju

- Naprawdę, Sam... Jakbyś poprosiła to Yang by ci dał coś lepszego... - skrzywiła się lekko. Zdążyła zauważyć, że co jak co, ale Sam wypić lubi i potrafi. Ale nie czas teraz na rozmyślanie nad gustami co do alkoholi czarnowłosej. Odcięła sztyletem kawałek bandaża i zamoczyła go w spirytusie, po czym przystąpiła do dezynfekowania ran. Te mniejsze, szybko zabandażowała, ale ciągle pozostawało głębokie nacięcie na plecach chłopaka. Przejechała po nim palcem, było zdecydowanie za głębokie, żeby po prostu je owinąć opatrunkiem...
- No to mamy drobny problem... Szyjemy czy bandażujemy? - zapytała się rzeczowo, jednocześnie odwracając się do kufra i wyciągając z niego igłę i kłębek grubej, bawełnianej nici.

Ostatnio edytowany przez Shady Eyes (2011-01-02 17:09:38)

Mortred

Co prawda po części niechętnie, ale przekręcił swoją głowę i plecy jakoś tak, jak się dało, żeby tą ranę dostrzec. Nie było to ciężkie, bo była spora, więc choćby część zobaczył.
- Cholera - powiedział. Dopiero teraz tak naprawdę zobaczył, jak ta rana wygląda. Ale co się dziwić, jak przejechał po jego plecach naprawdę duży, skalny kolec. Odwrócił głowę przed siebie. Skrzywił się, widząc to, co trzymała Shinju, także jego mina mogła zastąpić odpowiedź słowną. Nie widziała mu się wizja szycia rany, ale jak będzie to konieczne, no to co zrobić...

Sam
Kątem oka spojrzała na Mortreda i Shinju. Westchnęła ciężko i usiadła na podłodze, opierając się o jakąś ścianę. Spirytus tylko na chwilę poprawił jej samopoczucie.
Nie jest tak, jak być powinno... Nie powinnam go tak traktować. Ale co się stało, to się nie odstanie. Nie zmieni się nic. Idiotka ze mnie... Myślała, że będę sprytniejsza i go oszukam. Ale to był fatalny pomysł. - rozmyślała dziewczyna. Z natury była już po prostu egoistyczna.
Wyrzuty sumienia... Tyle lat ich nie miałam. Ze mną nie jest gorzej, tylko lepiej. Powinnam przeprosić... - powiedziała do siebie w myślach.
- Wyjdę... Muszę nad czymś pomyśleć. - powiedziała Sam i wstała. Zamierzała wyjść.

Sam
Wykazywała pewną niechęć do zostania w kajucie Shinju, ale zawróciła i usiadła pod ścianą.
- Większa różnica, czy się zbłaźnisz, czy nie... - mruknęła niezadowolona. Nie potrafiło jej bawić już chyba nic. Takie banalne rozrywki jak naśmiewanie się z ludzi jakoś już jej nie sprawiały przyjemności.
Kochałam go... Cholera, kochałam, a wykorzystałam jak śmiecia. Nadal kocham. - pomyślała. Tak, jej uczucia do Toshiro pozostały niezmienne.
Załamałam się, kiedy ojciec zabronił mi się z nim spotykać... Pamiętam pierwszy pocałunek. Mam już prawie trzynaście lat. Jestem jeszcze dzieckiem. Ale nawet dziecko nie powinno robić takich rzeczy. - powiedziała w myślach. Była wściekła na siebie. Próbowała troszkę to nagiąć, sprawić wrażenie, że nienawidzi Shiro. Ale w głębi duszy nic się nie zmieniło. Tylko temu uczuciu towarzyszył wielki gniew i równie wielkie rozkojarzenie. Była wściekła na siebie... Chciała, żeby to się skończyło. Te całe zamieszanie.