Avatar - Legenda Aanga

Shinju

- Skoro nie ma sprzeciwów to wypróbujemy magię wody! - zawołała i podwinęła rękawy koszuli. Odkorkowała bukłak i wydobyła z niego porcję wody. Zgodnie z instrukcją ze zwoju przy pomocy magii 'przytrzymała' płyn przy ranie. Przez dłuższą chwilę nic się nie działo i Shinju miała się już poddać, gdy nagle woda zaczęła świecić srebrzystym światłem. Rana powolutku, powolutku zaczynała się goić.
- Tak! Udało się! Jednak się udało! - zawołała uradowana, gdy całe leczenie się zakończyło. Reszta wody trafiła z powrotem do bukłaka. Uśmiechnęła się, trochę do siebie, trochę do Mortred'a.
- Bo wiecie... Nie sądziłam, że mi wyjdzie... Na aż takiej zaawansowanej magii się nie znam... - dodała po chwili. - Teraz tylko przydało by się znaleźć ci jakieś inne ciuchy, bo w tych więziennych szmatach nie będziesz latać...

Sam
Zastanawiała się, czy nie jest chora... Nie, nie takie pospolite przeziębienie, a coś z mózgiem. Zawsze zachowywała się dziwnie, ale nawet nie nad tym nie zastanawiała. Cóż, Sam nie wiedziała tego... Ale w jej rodzinie dziedziczyło się psychopatię. To właśnie choroba powodowała, że czasami miała kłopoty z nie byciem złośliwą... I była zbyt impulsywna. Matka jej niestety tego nie powiedziała. Zaklaskała parę razy w dłonie.
- Gratulacje. - powiedziała ozięble. Nie, że się nie cieszyła z tego, ale jej głowę zajmowały teraz znacznie inne rzeczy.

Mortred

Lekko uderzył się prawą ręką w czoło. Rzeczywiście, to była dosyć oczywista sprawa.
- Chyba jestem przymulony chorobą... - powiedział, mając na twarzy lekki uśmiech. Przejechał tą samą dłonią po twarzy, "zjeżdżając" po niej. Skinął głową i poczekał, aż Shinju wróci. Tymczasem spojrzał na Sam. Ano tak, jak to słusznie Shinju zauważyła, była dosyć ponura... Przez jakiś czas nieobecności dziewczyny milczał, aż w końcu coś powiedział.
- Co taka ponura? - odezwał się do niej, rozmasowując tył swojej głowy. Praktycznie zaraz weszła Shinju z ubraniami. Kiedy ta rzuciła w czerwonowłosego tyloma ubraniami, nietrudnym było, żeby przewrócił się na plecy, zsuwając z taboretu pod tym naporem. Szczególnie, że nie stawiał zbytniego oporu. Wygrzebał się spod stosu odzieży i stanął na nogach. Przejechał kilka razy dłonią po swoich włosach mając na twarzy po części głupawy uśmieszek, ukazujący zęby.
- Taa... - powiedział, przeciągając literę. Uklęknął przy stosie i zaczął w nim grzebać, a niepasujące ubrania bezmyślnie wyrzucając na bok.

Shinju

- Ano, każdy może... - zgodziła się z Sam. - Ale i nie trzeba poddawać się złemu humorowi, nie? - dodała po chwili, siadając na taborecie, który wcześniej zajmował Mortred. Dość obojętnie przyglądała się temu, co robiła Sam. Dziewczyna musi chyba sobie wszystko przemyśleć i poukładać, tyle się ostatnio działo, że nie dziwne, że ma problemy.
- Jak chcesz to gwizdniemy Yang'owi coś lepszego niż spirytus! - uśmiechnęła się lekko. - I co, znalazłeś jakieś ciuchy? - ostatnie pytanie skierowane było do Mortred'a, który nadal przebierał w ubraniach.

Ostatnio edytowany przez Shady Eyes (2011-01-03 21:33:20)

Mortred

W końcu wygrzebał - bo inaczej ciężko to nazwać - jakieś ubrania. Odkładał je na bok, niedbale rzucając. Wyglądało to wszystko razem wzięte w ten sposób. (fałdy na górze płaszcza, widoczne przez światło, są niezamierzone) Kruczoczarny płaszcz z kapturem, którego z przodu trzymała okrągła, srebrna klamra. Na tyle był on długi, żeby milimetry dzieliły go od sięgnięcia ziemi, gdyby włożył go Mortred. Poza tym spodnie, ciemnobrązowe, luźne, nieco szerokie. Za pas służyć miała tego koloru, co i płaszcz, opaska, związywana na boku i na tyle długa, że jeszcze na pewną długość zwisały. Kawałek za pas, widać na ilustracji pomocniczej. Poza tym koszulka na krótki rękaw koloru jasnego brązu, ciemniejsza część jest koloru ciemnobrązowego. Pełni ona rolę jakby kamizelki, nie ma rękawów, zaś pod nią znajduje się czarna koszulka, podobna, ale z rękawami. Dodatkowo czerwonowłosy znalazł jeszcze wśród sterty ubrań czarną opaskę na rękę. Bardzo istotna sprawa, czyli buty oczywiście. Skórzane, na górze związywane czymś w rodzaju bandażu. Na pytanie Shinju podniósł głowę, bo właśnie skończył, gdy je zadała.
- No, już mam! - powiedział do dziewczyny.

Sam
Dziewczyna wyszła za Shinju na pokład. Nabrała w nozdrza powietrza i wypuściła je ustami. Uśmiechnęła się lekko.
- Od razu lepiej. - powiedziała pod nosem. Zbliżali się do lądu, więc to nawet dobrze się składało. Ziemia to było 'jej' królestwo. Morze też ostatnio jej się spodobało. Jedyne do czego miałaby wieczny wstręt to wysokość.
- Spodziewałam się, że wpadniemy na jakiś głupi pomysł i będziemy podglądać Mortreda przez dziurkę od klucza. - powiedziała ironicznie. Troszkę nabrała humoru. Dopiero, kiedy wyszła na pokład, uświadomiła sobie, że nie musi na wszystkich warczeć. Miała wprawdzie troszkę gorszy humor niż zwykle, ale wolała to niż kompletnie zepsuty nastrój.

Shinju

- Wiesz, Sam... Szkoda zachodu, zawsze możemy go kiedyś upić i rozebrać... - urwała, bo zauważyła, że chłopak właśnie wychodzi na pokład.
Roześmiała się widząc Mortred'a. Chłopak zachowywał się jak małe dziecko, choć trzeba przyznać, że było to całkiem urocze. Oczywiście na bardzo specyficzny sposób, ale jednak zawsze.
- Brawo! Byłeś bardzo dzielny! - zaczęła mu bić brawo. - Brawa wystarczą czy chcesz całusa w nagrodę? - dodała ze śmiechem, ale szybko spoważniała. Prawie dopłynęli, więc trzeba za co dalej i gdzie teraz iść.
- No dobra... Co robimy robimy jak dopłyniemy? - zapytała się rzeczowo.

Mortred

Roześmiał się, widząc reakcję Shinju. Splótł ze sobą ręce. Miał nadzieję, że wiedziała, iż żartuje. No ale dzieckiem nie był, także raczej było wiadomo.
- Z chęcią! - zawołał na jej propozycję, nie tracąc szerokiego uśmiechu. Nastawił policzek, by go pocałowała. Był jakiś bardziej pewny siebie i umiał zażartować, po części, bo było to przecież miłe, w taki sposób.
Na pytanie, co robią, jak dopłyną, uśmiech zniknął mu z twarzy. Podszedł wolnym krokiem do barierki i oparł się o nią rękami. W jego głowie zaczęły krążyć myśli na temat zdobytego przez Styx'a Ba Sing Se, o Shiro... Jak zwykle, miał w sobie zapał, by coś w tej sprawie robić.
- Głupia sytuacja... - powiedział. - Swoją drogą - odwrócił się bokiem do dziewczyn, jedną ręką ciągle opierając się o barierkę. - Na mnie powinien być list gończy, nie? - prawą ręką podrapał się z tyłu głowy, omijając ranę. Trochę kłopotliwa sprawa.