Avatar - Legenda Aanga

Spojrzała na chłopaka. Była trochę na niego zła, że jej nie posłuchał. Wyrwała mu butelkę z rąk po czym położyła ją na podłodze mówiąc.
- Jestem wdzięczna, że załatwiłeś mi transport do Narodu Ognia, ale nie sądzę, że musiałeś się bardzo natrudzić żeby załatwić nam ten transport przecież twój dobry  przyjaciel jest tu kapitanem więc pewnie z chęcią Cie na niego przyjął. Uśmiechnęła się szyderczo w stronę chłopka.
- Może nie będziesz się teraz ze mnie śmiać to na pewno będziesz mi to wypominać przy nadarzającej się okazji. I przy mnie na pewno nie będziesz pić bo nie mam zamiaru oglądać Cie w takim stanie w jakim byłeś jeszcze w Ba Sing Se.

Spojrzała w stronę wychodzącego chłopaka i z lekkim uśmiechem powiedziała.
- Czemu się tak irytujesz? Co trochę prawdy Cie zabolało co? Kiedy usłyszała chłopaka trzaskającego drzwiami powiedziała.
- Lepiej się uspokój takie nerwowe zachowanie w niczym Ci nie pomoże. Położyła się na łóżku i zaczęła rozmyślać co się przed chwilą wydarzyło. „Może byłam trochę za ostra dla niego. Ale przecież nie jest dzieckiem i mógłby się czasami samo krytyce. Pomyślała. Wstała i wyszła z pokoju i weszła na górę rozglądając się za chłopakiem. Gdy go zauważyła podeszła do niego na pewną odległość mówiąc.
- Wszystko w porządku?  Nie miałam zamiaru Cię urazić. Chociaż zachowałeś się dziwnie w kajucie. W ogóle nie traktuje tej podróży jako zlecenia tylko coś w stylu przygody. Uśmiechnęła się lekko i zaczęła patrzeć na morze wydawało jej się piękne. Choć na co dzień nie lubiła takiego widoku.

Odwróciła się w stronę chłopaka. Pochyliła lekko głowę i powiedziała.
- Wiesz co trochę mi Cie szkoda jesteś okropnie samotny aż na zbyt samotny. Nigdy nie miałeś wrażeni, że tak nie dojdziesz do niczego, ale w sumie to twój wybór. Zauważyła, że najwyraźniej Tempus chce z nią pogadać uśmiechnęła się lekko i powiedziała.
- W jakim raju? Tak ma swoje humory, ale po mimo to nawet go lubię. A czy ty nie uważasz, że jest za bardzo samotny? To dość przykre. I dlaczego zabronił mi wspominać w twoim towarzystwie o najemnikach i pieniądzach? Byłeś aż tak okrutny i bezlitosny, że nie chcesz do tego wracać?

Spojrzała się ze zdziwieniem na Tempusa. Sama do końca nie wiedziała czy to co mówi jest prawdą.
- Czemu dziwi Cie fakt, że zabrał mnie ze sobą? A tak w ogóle to powiedz mi jak on ma naprawdę na imię bo nie sądzę,  że naprawdę nazywa się Kamikaze a mam wrażenie, że sam mi tego nie powie więc nie dziw się, że zadaje Ci to pytanie. Nie martw się nie będę już Cie pytać o twoją przeszłość jakoś mało mnie to obchodzi. Uśmiechnęła się i dodała po krótkiej chwili.
- Wiesz co może pójdę z nim pogadać, ale zanim to zrobię odpowiesz mi na pytania, które Ci zadałam.

Uśmiechnęła się do chłopaka mówiąc.
- Dziękuje Ci za rozmowę. Poszła do kajuty trzasnęła za sobą drzwiami i położyła się na łóżku. Zaczęła patrzeć się w sufit. Naszło ją na pisanie więc wyjęła ze swojej torby notatnik i zaczęła coś w nim kreślić. Kiedy już skończyła schowała go do torby i wyjęła z niej butelkę z wodą napiła się po czym zaczęła chodzić  po pokoju.

- Nie niczym się nie denerwuje po prostu się nudzę. A tobie co nagle przeszła ochota na odpoczynek i chcesz ze mną rozmawiać to zabawne jak szybko zmieniasz zdanie nie sądzisz? A przy okazji Kesuke mógłbyś mi powiedzieć co w Ciebie w stąpiło podczas naszej rozmowy? Uśmiechnęła się lekko po czym usiadła na łóżku i dodała.
- Zadowolony teraz już nie krążę po pokoju. A może ty sam się czymś denerwujesz, że nagle wybuchłeś z nie wiadomo jakiej przyczyny.

Słysząc chłopaka zaczęła się śmiać, kiedy się już uspokoiła powiedziała z szyderczym uśmiechem.
- A co twoje imię to jakaś tajemnica, że nie powinnam go znać? A po za tym nie wściekaj się tak na niego po prostu się zapytałam a on mi powiedział to wszystko. I wydaje mi się, że nie jestem już dla Ciebie taką obcą osobą jak to określiłeś. I uwierz mi nie musisz pić żeby być szczęśliwym to Ci na pewno  nie pomoże wręcz Ci zaszkodzi. Wstała i podeszła do chłopaka patrząc na niego przeszywającym wzrokiem.

Usiadła obok chłopaka i uśmiechnęła się ponownie.
- Wybacz, ale ja niestety musze wszystko wiedzieć więc dlaczego nie są one dostępne dla osób postronnych? Wiesz w kwestii picia Ci nie ufam raz już się upiłeś więc to mi wystarczy. Położyła mu rękę na głowie i zaczęła mu targać włosy mówiąc.
- I nigdy więcej się tak już nie irytuj.