Avatar - Legenda Aanga

- Napisałam, że Long Feng zdecyduje się za dwa dni i wtedy przyniosę mu odpowiedź. - Ziewnęłam-  No to ja idę do tego pokoju bo jestem trochę zmęczona. - Powiedziałam i wyszłam. dwa dni później poszłam do Long Fenga. - Domyślam się, że już się zdecydowałeś?

Zabójca wysłany przez Kenjiego nie miał problemów z przeniknięciem do pałacu musiał wprawdzie zabić kilku magów ziemi i członków Dai Lee ale zrobił to tak szybko że nikt nie zdążył się dowiedzieć o jego obecności. W tym momęcie sith zabójca wyłamał drzwi do sali tronowej była pusta a jednak znalazł tam schowanego sługusa Long Fenga. Chcąc dowiedzieć się gdzie ukrywa się jego cel złapał go i zaczął go przesłuchiwać.
- Gdzie jest twój pan robaku!- Spytał ostro.
Gdy nagle źródło informacji zaczeło biec w kierunku drzwi gdy nagle upadł. Jakaś siła podniosła go na ok 2m nad ziemią. Zabójca podszedł do niego i spytał ponownie.
- Gdzie twój pan?!
- Nie powiem!- Krzyknął
Nagle zaczął się dusić coś jak nie widzialna pętla zaczeła się zaciskać na jego szyji co raz mocniej. Gdy nagle.
- Powiem powiem nie chcę za niego umierać!- Krzyczał przerażony.
- Słucham więc.
- Jezioro Laogai tajna kryjówka pod jeziorem.- Krzyczał przerażony gdy naglę Galen zacisnął pięść tym samym zabijając sługusa Long Fenga ruszył do jeziora zostawiając po sobie tylko ciała.

Ostatnio edytowany przez Agrael (2010-02-09 20:16:47)

Byłam mile zaskoczona, a zarazem zawstydzona wypowiedzią Nickii.
- No weź nie przesadzaj, na pewno oni są potężniejsi ode mnie. - Powiedziałam i dodałam szybko. - Kenji pewnie zalicza się też do grona osób potężniejszych ode mnie, ale... - Zrobiłam znaczącą przerwę. - Zrobię co w mojej mocy by Ci pomóc. Myślę, że powinnyśmy się teraz udać pod jezioro Laogai, być może Long Feng udał się tam i zabójca nie dopadł go. Po drodze musisz mi opowiedzieć w końcu swój plan. - Stwierdziałam i ruszyłam w stronę wyjścia.

Bardzo pospiesznie udałam się do pałacu. Nie myślałam, że strażnicy mnie wpuszczą.
- Bardzo pilnie proszę o audiencję u lorda Kenji'ego. - Strażnik skinął na mnie i udał się w głąb pałacu. Po chwili wrócił jednak i oświadczył:
- Lord Kenji prosi do sali tronowej. - Dobrze znałam korytarze pałacu, dlatego bez trudu ni pomocy straży dotarłam do owej sali tronowej.
- Zechciej panie mnie wysłuchać. - Przyklękłam, a zaraz potem wstałam. - To wasza wspólna chciwość do władzy sprawiła, że Long Feng zginął i choć wiem, że na Twe zlecenie został on zabity i jestem świadoma, że odpowiedź zabrzmi "nie", pragnę zapytać, czy nie zechciałbyś przyjść na jego jego pogrzeb...  - spuściłam głowę spokojnie czekając na odpowiedź.

Popatrzyłam się na mężczyznę spode łba i odparłam z wyrzutem:
- Proszę, panie, uszanuj moją szczerość, ale nigdy nie wyobrażałam sobie człowieka bardziej interesownego. Tłumaczysz się, że wyglądałoby to, jak to ująłeś "co najmniej dziwnie". Nie rozumiem jak taki wielki przywódca boi się zrobić czegoś dziwnego. Nie rozumiem.... Boisz się, panie, że twe oddziały Cię zobaczą? - tu pozwoliłam sobie na szyderczy uśmieszek - Innego wytłumaczenia nie ma. A jeśli nawet jest to przedstaw mi je, bo ja innego nie znam. Nie musiałam tu przychodzić, nie musiałam Cię, panie, prosić, a jednak chciałam. Powinieneś uszanować mą odwagę, gdyż dobrze wiedziałam, że przychodząc tu mogła spotkać mnie śmierć... Jesteś na tyle zimny, żeby odmówić na wszystkie moje prośby, lecz wiedz, że bardzo mi zależy na Twej obecności. Czy nie mógłbyś, panie, zrobić wyjątek?... - Zawiesiłam głos po czym odparłam spokojnie - Tak, powiedział mi.

Na mych ustach pojawił się szczery uśmiech, lecz nie była pewna czy Lord to zauważył, gdyż miałam ciągle spuszczoną głowę. Złożyłam dłoń w pięć, a drugą objęłam ją kłaniając się w pasie, nie tracąc serdecznego uśmiechu i mówiąc:
- Bardzo Ci dziękuję, panie. Zależało mi na tym i może nie obchodzi Cię to, ale uszczęśliwiłeś mnie. Jeszcze raz, dziękuję z całego serca. - zdziwiły mnie trochę te słowa, ale nie żałowałam ich, bowiem były prawdą. Cieszyłam się niezmiernie, lecz prawdę mówić nie mogłam określić z czego. - Jeśli pozwolisz, panie, odejdę. - jak powiedziałam tak zrobiłam. Ukłoniłam się jeszcze raz i wyszłam.
Na dworze czekała na mnie Katasuki. Zdziwiłam się i odparłam:
- Co ty tutaj robisz?! Gdzie Artur?! Został z Jet'em?! O nie...

- Przecież muszę i tak pojechać do Garey'a no nie? - Powiedziałam. - A Ba Sing Se jest po drodze, pomyślałam sobie więc, że sprawdzę, czy jeszcze żyjesz. - Popatrzyłam na Nickię i dodałam. - Widzę, że żyjesz wiec udaję się w dalszą podróż. - Powiedziałam i odeszłam.

Ostatnio edytowany przez Dianka-Katara (2010-02-13 15:09:11)

Do sali tronowej wpadł hodowca orłów który miałw ręku zwój z wiadomością z tempa jakiego wszedł  można wnioskować że treść jest ważna.
- Cóż to za wiadomości?- Spytał Kenji odbierając zwój i zaczynając go czytać. Po chwili Kenji z wyraźnie krzywą miną wrzucił widomość do ognia treść w większośći była zbyt przesłodzona ale było tam coś ciekawego.
- Możesz odejść- Powiedział Kenji odprawiając hodowcę który posłusznie wychodzi.